آیا آنتی بیوتیک میتواند عامل زوال و کاهش سلامت شما باشد؟

ترجمه ی سخنرانی دکتر بالکاوج در مرکز رجو وگن، پزشک طب کاربردی (فانکشنال)

 

موضوع اپیزود:

 

•  چطور ممکن است آنتی بیوتیک بر روی سلامت تاثیر منفی بگذارد؟

 

• در صورت ضرورت مصرف آنتی بیوتیک بخاطر عفونتهای مزمن غیر قابل اجتناب، دکتر بالکاوج چه توصیه ای به بیماران می کند؟

 

تاثیر منفی آنتی بیوتیک بر روی سلامت

 

وقتی تنها یک دوره آنتی بیوتیک مصرف می شود، ممکن است تنوع مایوم دستگاه گوارش تا نود درصد کاهش پیدا کند. بعد از آن، مایوم میتواند دوباره رشد کند اما اینکه به چه سمتی گرایش پیدا میکند مهم است. آیا به سمت یک مایوم سالم رشد میکند یا اینکه به مرحله ی عدم توازن و به هم ریختگی میرسد.

 

ممکن است بعد از خوردن یک یا چند دوره آنتی بیوتیک، مایوم دچار "به هم ریختگی توازن باکتریها" شود. در اینجا باکتری های مضر رشد میکنند ولی باکتریهای مفید ثابت میمانند. رفته رفته بدن با رشد فزاینده ای از باکتریهای مختلف روبرو میشود.

 

دکتر بالکاوج تاکید میکند که آن چیزی که بصورت معمول مشاهده میکند این است که بعد از گذشت مدتی از مصرف یک دوره آنتی بیوتیک، مایوم به عدم توازن میرسد و بعد از آن دچار چرخه ای از مشکلات پیوسته می شود که در ادامه در مورد آنها (به ترتیب) خواهیم گفت: 

 

مصرف (یک یا چند) دوره آنتی بیوتیک --> کاهش مایوم تا 90 درصد --> سیستم گوارش آلکالین (قلیایی) میشود --> سویه های مختلف باکتری که در محیط قلیایی زندگی میکنند رشد می کنند--> سوکسینیک اسید تولید میگردد--> این اسید غذای باکتریها می شود و به صورت فزاینده رشد می یابند--> باکتریها عفونت زا و پاتوژنیک می شوند--> در نتیجه پاتوژنها:

 

1.  لایه ی موی دیواره ی روده و سیستم گوارشی را نابود می کنند. --> سلولهای پوششی روده در معرض باکتری ها قرار میگیرند.                                                                                                                                                                                                        
2. سیستم ایمنی دستگاه گوارش را تضعیف می کنند.                                                                                                                                                                                           
3. دستگاه گوارش را دچار التهاب شدید میکنند و به موجب آن حساسیتهای مختلف و مشکلات پیچیده ای شکل میگیرد مثلاً "حساسیت به هیستامین".                                                                                                                                                                                                                      
4. "اختلال روده ی بیش تراوا یا نفوذپذیر" را ایجاد میکنند. در واقع، با آسیب به سلولهای پوششی روده، نفوذپذیری افزایش می یابد و باکتریها، سموم،.به درون بدن راه می یابند.                                                                                                                                                             
5. مشکل عدم تحمل برخی مواد غذایی مثل لبنیات یا گلوتن  ایجاد می شود.                                                                                                                                                                                                                                    
6. حرکات دودی شکل روده افزایش یا کاهش می یابد. --> سندرم روده ی تحریک پذیر ایجاد می شود.                                                                                                                                                                                                                                                                              
7. مشکل عدم تحمل سلولها و بافتهای بدن ایجاد میشود که به موجب آن بیماریهای خودایمنی  بروز پیدا می کند.                                                                                                                                                                                                                                
8.  علائم گوارشی روده ای (مثل باد، نفخ، رفلاکس، ) و علائم غیر روده ای ( مثل آسم، آلرژی، آکنه، مشکلات پوستی، مه مغزی، درد مفصل، مشکلات فشار خون،)                                                                                                                                                                         
9. بیماریهای مزمن گوارشی (مثل سلیاک، کرون، کولیت،) و بیماریهای مزمن غیر گوارشی (مثل پارکینسون، آایمر، تیروئید، مشکلات قلبی، رماتیسم،)

 

دقت کنید ممکن است یک ماه، چند ماه، یک سال، و حتی یک دهه بعد از خوردن آنتی بیوتیک زمان ببرد تا تمامی این علائم ظاهر شود.

 

راه حل:  

اگر لازم باشد بخاطر عفونت مزمن حتماً آنتی بیوتیک مصرف شود، برای اجتناب از بروز مشکلات پیوسته ی فوق الذکر، دکتر بالکاوج چه راه حلی پیشنهاد میدهد؟

 

 باید از همان ابتدای کار، از قلیایی شدن سیستم گوارش جلوگیری کرد تا سویه های باکتری هایی که در این محیط زندگی میکنند قادر به رشد و تکثیر نباشند.

 

بدین منظور بهترین کاری که میتوان انجام داد این است که حین دوره ی مصرف آنتی بیوتیک و بعد از آن،  پروبیوتیکهای خاک- محور یا  اِس بولاردی مصرف شود. این کمک میکند تا سیستم گوارش قلیایی نشود و شرایط لازم برای رشد باکتریهای مضر فراهم نگردد و در نتیجه ی آن، مشکلات نام برده در موضوع ذکر شده در بالا بروز پیدا نکند. 

 

ترجمه ی سخنرانی دکتر بالکاوج در مرکز رجو وگن، پزشک طب کاربردی (فانکشنال)

 

منبع: کانال مرکز رجو وگن

www.rejuvagencenter.com